Bitkiler, et türleri, algler, böcekler ve bakteriler… Bugüne kadar hepsinin bir başka canlı tarafından besin olarak tüketildiğini duyduk. Peki virüsler? Bilim insanları bu kez görülmemiş bir menü tercihi yaparak virüs yiyen bir organizma olan virovor’u keşfetti.
Virüsler her yerde bulunduğundan organizmaların onları tesadüfen tüketmesi hâliyle kaçınılmaz. Buna karşın Nebraska-Lincoln Üniversitesi’nden araştırmacı John DeLong, herhangi bir mikrobun virüsleri aktif olarak yiyip yemediğini ve böyle bir diyetin bireylerin fizyolojik büyümesini ve bir topluluğun nüfus artışını destekleyip destekleyemeyeceğini öğrenmek istedi.
DeLong, “Virüsler gerçekten iyi maddelerden oluşuyor: nükleik asitler, bol miktarda nitrojen ve fosfor. Her şey onları yemek istemeli. Besin ihtiyacı olan birçok organizma eline geçirdiği her şeyi yer. Elbette bir şey bu gerçekten iyi hammaddeleri nasıl yiyeceğini öğrenmiş olmalı.” dedi.
Hipotezi test etmek için DeLong ve ekibi gölet suyundan örnekler topladı, farklı mikropları izole etti, ardından yeşil algleri enfekte eden bir tatlı su sakini olan klorovirüsü fazlaca miktarda ekledi. Sonraki birkaç gün boyunca ekip, virüslerin ve diğer mikropların popülasyon büyüklüğünü takip ederek virüslerin diğer mikropları yiyip yemediğini gözlemledi.
Yapılan gözlemlerde belirli bir mikrop, virüsleri atıştırıyor gibi görünüyordu: Halteria olarak adlandırılan bir siliyat. Siliyatlar için başka bir besin kaynağı olmayan su örneklerinde, Halteria popülasyonları iki gün içinde yaklaşık 15 kat artarken, klorovirüs seviyeleri 100 kat düştü. Virüs içermeyen kontrol örneklerinde ise Halteria hiç büyümedi.
Takip testlerinde ekip, klorovirüs DNA’sını floresan boya ile etiketledi ve Halteria hücrelerinin kısa sürede parlamaya başladığını gördü. Bu, Halteria’nın gerçekten de virüsü tükettiğini doğrulamaya yardımcı oldu.
Bu deneyler, yeni keşfedilen “virovor” teriminin artık otçul, etçil ve diğerleri arasında yerini alabileceğini ve Halteria’nın bilinen ilk virovor olarak taçlandırılabileceğini gösteriyor ve elbette türünün tek örneği olduğu düşünülmüyor. Araştırmacılar bu fenomeni, besin ağları ve karbon döngüsü gibi daha büyük sistemler üzerindeki etkileri de dahil olmak üzere araştırmaya devam etmeyi planlıyor.
Araştırma Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde yayımlandı.
Derleyen: Hatice Bulut
